Bijna 75% bevalt inmiddels tweedelijns

Verbaasd appte ik mijn doula een aantal jaar geleden toen ik dit cijfer zag. “Aan deze grafiek lijk ik af te lezen dat bijna driekwart tweedelijns bevalt. Begrijp ik hem verkeerd?” “Nee hoor, je leest hem goed.” appte ze terug. Eeuh, wat??

Ik kon het bijna niet geloven en kan dat nog steeds niet eerlijk gezegd. Bij een normaal lichamelijk proces zou je toch verwachten dat het uitzonderlijk is dat je wordt opgenomen in het ziekenhuis? Dat het 1 a 2 procent zou zijn. Dat het ziekenhuis er is als er écht stront aan de knikker is.

Niks tegen een ziekenhuisbevalling trouwens, ik ben zelf heel fijn in een ziekenhuiskamer bevallen met alle toeters en bellen eraan. Zowel mijn dochter als ik kwamen er glans- en feestrijk doorheen.

Wat ik wel heb gemerkt destijds, was hoe lastig het was om níet een medische indicatie te krijgen. 

Ik weet nog goed dat ik rond week 36 bij een gynaecoloog op controle was, omdat ik veel was afgevallen door stress in mijn laatste trimester en de groei van mijn dochter daardoor achter leek te blijven (ik maakte me geen zorgen, terecht bleek achteraf). 

De gynaecoloog zei dit:

“We gaan je inleiden.”

“Eeuh, wat? Nee hoor.”

“Je wilt niet dat je kindje dood in je buik zit toch?”

“(...)”

Ik vroeg om cijfers. Waaruit zou blijken dat het beter was dat mijn dochter nu ‘gehaald’ werd ten opzichte van het af te wachten. Die had ze niet bij de hand. Ik mocht wel een paar uur wachten tot na haar dienst, dan zou ze het opzoeken.

Laat maar, ik deed het zelf wel. Wat wetenschappelijk onderzoek zei? Dat het niet veel verschil maakte. Er waren iets betere kansen wanneer je het af zou wachten.

Dus ik wachtte. 

Maar jeetje, ik merkte dat je wel verdomd sterk in je schoenen moet staan om niet in die medische indicatie fuik terecht te komen.

Ik heb nog laten weten overigens dat ik het niet ok vond dat ‘de dode baby kaart’ werd gespeeld (dat is een uitdrukking zelfs). Een meerdere belde me op en zei: “Dat heeft ze nooit gezegd.” Ja hoor, je was er niet eens bij, maar goed.

Het is geen geheim dat het niet helemaal klopt wat er gebeurt. Er zijn ook teveel verhalen over traumatische geboorte ervaringen. Bewegingen zelfs om dit tij te keren (#genoeggezwegen bijvoorbeeld).

Ik wil je niet bang maken, maar ik wil je ook niets onthouden. Deze cijfers zijn te groot om net te doen of er niets aan de hand is.

Kun je iets doen? Jazeker!

Bereid je bevalling voor. Zorg ervoor dat je, net als ik, stevig in je schoenen komt te staan. Pak de regie over jouw bevalling. 

Controle over jouw bevalling is dé sleutel tot een positieve geboorte ervaring.

Kijk verder op mijn website voor meer informatie en als je wilt kun je vandaag nog de online cursus starten ‘In 30 dagen naar een positieve bevalling.’

Vragen? Stel ze gerust! Van gedachten wisselen? Ik ben er voor je.

Liefs, Margot