Wanneer ben je een goede moeder? Dat is een vraag die ik mezelf geregeld stel en waarbij ik regelmatig van aanpak wissel. Of mijn aanpak aanscherp.
Bij het opzetten van De Nieuwe Moeders heb ik mezelf vooral gefocust op de zwangerschap, geboorte en eerste periode hierna. Een belangrijke periode voor de basis van een mensenleven.
Maar:
Daar stopt het natuurlijk niet. Vanaf daar begint de ontwikkeling van een persoontje. En met die ontwikkeling spiegelt dat persoontje jouw onderbewuste.. Daar zit heel veel moois, zeker. Maar ook een hoop wat je zelf nog niet zag.
Je leert ook een hele nieuwe wereld ontdekken: die van verantwoordelijke ouder. Joh! Die vond ik best heftig moet ik eerlijk zeggen. Want wanneer doe je het nou goed? En hoe ver rek je mee met de grenzen die worden getest? En hoe ver niet? En waarom eigenlijk?
Klooien, klungelen en aanpoten. Dat waren de laatste jaren voor mij in een notendop wat ouderschap betreft.
De laatste tijd lees ik mooie dingen over ontspannen ouderschap. In psychologie magazine kwam ik een artikel tegen waarin een boek werd besproken over hoe inheemse volkeren hun kinderen opvoeden. Vooral samen, in een grote groep. Het tegenovergestelde van hoe ik het heb mogen ervaren als, grotendeels, alleenstaande moeder.
Het laatste boek dat ik las benadrukte nog eens hoe belangrijk het is om als ouder ontspannen te zijn. Iets waar ik het afgelopen jaar hard in heb geïnvesteerd. Met resultaat. Daarover later meer, ik dwaal weer eens af.
Deze video schoot ik ter inspiratie met de boodschap dat je mag sleutelen aan jouw invulling van jouw moederschap/ ouderschap.
Kus! Margot
